Akademik

Genel Bilgiler

  Protetik Diş Tedavisi, eksik veya kaybedilmiş dişlerin yerine yapay olarak yenilerinin getirilmesinin yanı sıra; çene, dil ve yüzün farklı bölgelerindeki eksikliklerin veya deformitelerinin de protetik olarak tedavisini amaçlayan bir diş hekimliği dalıdır.

  Diş hekimliğinde protez; kaybedilen dişlerin ve komşu yapıların çiğneme, konuşma ve görünüm gibi ağız içi fonksiyonlarının iade ve idamesini sağlayan yapay aygıtlardır.

 

Tarihçemiz

  Çeşitli sebeplerle kaybedilen dişleri protezlerle tamamlamak fikrinin güçlü bir olasılıkla tellerle yan dişlere bağlama yönteminden daha eski bir uygulama olduğu düşünülmektedir. İlk yapılan protezlerde malzeme olarak kemik, taş veya balmumunun kullanılmış olması olasılığı nedeniyle zamanımıza kadar ulaşamadığı söylenebilir. Bugüne kadar ele geçirilen en eski protezlerin Etrüsklere ait olduğu tespit edilmiştir, protetik amaçla yapmış oldukları altın bantlı köprüler günümüze kadar ulaşmıştır. Altından yapılmış köprü uygulamaları Etrüskler’de M.Ö. 700 yıllarına kadar gider. Romalılar bu sanatı Etrüsklerden öğrenmişlerdir ve eski Roma’da protez takmak zengin kimseler için doğal karşılanmaktaydı. İsrail, Suriye ve Fenike’de aynı çağlarda köprüler altın bantlar yerine ince altın tellerle komşu dişlere bağlanıp, eksik dişler yine insan dişleri kullanılarak tamamlanmaktaydı. Telli veya bantlı bu köprüler 19. Yüzyıla kadar yapılan tüm protezler gibi fonetik ve estetik bakımdan faydalı olmakla beraber, çiğneme fonksiyonuna yardımcı olacak özelliğe sahip değildiler. On dokuzuncu yüzyılda protezdeki gelişmeler ve 20. yüzyılın başlarında döküm tekniğinin geliştirilmesiyle kuron köprü uygulamalarında daha hızlı ilerlemeler elde edilmeye başlanmıştır. Teknolojik ilerlemelere paralel olarak kullanılan maddelerde ve aletlerde daha sonraları çok hızlı bir gelişme meydana gelse de, protetik uygulamaların yapım ilkeleri bu yüzyılın başlarında neredeyse tümüyle belirlenmiştir. Yüzyılın başlangıcında protezde kaide plağı olarak kullanılan bakalit bulunmuş, fakat rengi ve tamir güçlüğü kullanılmasını kısıtlamıştır. Sentetik malzemelerden birçok protez ürünü üretilmiş, 1924 yılında agar agar ve aljinat gibi protez ölçü maddeleri bulunmuş ve kullanılmaya başlanmıştır. 1935 yılında akrilik protezler yapılmış ve her geçen gün geliştirilerek günümüzdeki durumuna kavuşmuştur. Yeni ölçü teknikleri geliştirilmiş, çelik ve kromun karıştırılması ile paslanmaz çelik üretilmiş daha sonraki yıllarda krom kobalt-nikel alaşımları ve protezde tek parça döküm yöntemi kullanılmaya başlanmıştır. Yüzyılın son çeyreğinde implant teknolojisinde saf titanyum kullanımı başlamıştır. Sağlık Bilimleri Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Protetik Diş Tedavisi Anabilim Dalı, 15.04.2015 tarihli ve 29327 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan "Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" un 5. Maddesi ile kurulan Sağlık Bilimleri Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi'nde Üniversitemiz Senato Kararı ve YÖK onayı ile kurulmuştur.